پیراهن زنان هرمزگانی گاهی بلند تا مچ پا است و گاهی هم تا زیر زانو . پارچه و رنگی برای لباس های زنان هرمزگانی استفاده می شود به دلیل شرایط هوایی هر فصلی متفاوت می باشد. بیشترین طیف رنگی که برای دوختن لباس زنان هرمزگانی به کار می رود آبی، بنفش، صورتی و سبز می باشد. حال می خواهیم با نگاهی تخصصی تر به پوشش زنان هرمزگانی بپردازیم.
پیراهن
پیراهن جزو مهمترین بخش پوشش هر فرد و حتی پوشش زنان هرمزگانی است. این لباس شامل انواع کندوره، گون، اشکم، نشته، آستین فراخ، کلوش، چینی، گشاد عربی و ساده شلالی می شود. هر کدام از این مواردی که نام برده شد مدل خاص خود را دارند و شبیه به هم نیستند.
کندوره: یکی از پیراهن‌های مشهور زنان بندرعباس و همان پیراهن گاندورا اسپانیایی و اروپایی است که اعراب مسلمان به جنوب ایتالیا و اسپانیا بردند.
کندوره لباس اغلب در نواحی مرکزی و قسمت هایی از شمال غربی استان هرمزگان به خصوص در مناطق بندرعباس، بندر خمیر، کنگ و بندر لنگه نیز مورد استفاده دارد. این لباس باعث پیدا شدن زیبایی شلوارهای بندری می‌شود و به همین علت رایج‌ترین پیراهن در بین زنان و دختران جوان بندری است.
شلوار بندری
زنان جنوبی اغلب شلوار هایی با دمپای تنگ به پا می کنند که به آن شلوار بندری می گویند. این نوع شلوار ها از مچ پا تا زانو تنگ و از زانو تا کمتر حالت لوزی شکل دارند که بسیار راحت می باشد. رنگی که برای شلوارهای بندری مورد استفاده قرار می گیرد سبز، قرمز،زرد، آبی و نارنجی است و جنس پارچه های مورد استفاده تترون، پوپلین و چیت برای لباس های روزمره خودشان و از پارچه‌های کلفت و زری‌دار مثل اطلس و زربفت و ساتن برای مجالس و عروسی‌ها نیز استفاده می کنند.
هر شلوار بندری بسته به نوع و محل جغرافیایی به با اسامی دوخت مختلفی دوخته می شوند. این اسامی عبارت اند از: بادله تمام،ودویی دستی،ودوییچرخی،پولکی،حاشی ه ای،سرپارچه ای،گلابتونی،خوس لنگه ای،ودویی اطلسی و نخی.
پیراهن کمر چین
این پیراهن در پوشش زنان هرمزگان گاهی با بالاتنه ساده و یقه گرد دوخته می شود و گاهی نیز با برشی دالبری شکل در زیر سینه و یقه هفت که زیر سینه تا خط کارور را چین‌های منظمی می‌دهند.
آستین‌های این پیراهن از دو تکه تشکیل شده اند که شامل تکه آستین و سرآستین‌ها است این پیراهن قدیمی به همراه شلوارگشاد و خاصی نیز پوشیده می شده است و گشادی آن از کمر تا دمپا نیز به یک اندازه بوده و لبه ی گشادی پایین هر لنگه از شلوارها بین ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر بوده است. این شلوار شبیه به دامن می شود و نوع گلدوزی آن بسته به شهرستان‌های توابع متفاوت می باشد.
چادر
چادرهای بندری معمولا به دو شیوه ی لا نیم لا و کول زدن نیز بسته می شوند و در یک روش یک گوشه را با دست بر روی دوش می اندازند و طرف دیگر آزاد است و در شیوه دیگر یک طرف چادر را دور سر می پیچیدند و گوشه آن را در ناحیه گوش رها می کنند. بیشتر چادرها به رنگ های قهوه‌ای، خردلی و خاکستری مایل به آبی و دارای طرح ها و نقش‌های بسیار زیبا و جذابی هستند.
برقع
برقع که در واقع پوشیه ای بر روی صورت زنان هرمزگان به حساب می آید. این مورد علاوه بر این که جنبه تزئینی دارد از مهمترین ملحقاتی است که حجاب زنان این منطقه نقش دارد. اغلب زنان ساحل نشین قشم، بندرلنگه، جاسک و بندرعباس از آن استفاده می کنند و در مناطقی مانند رودان، حاجی‌آباد و بستک دیده نمی‌شود.
اورنی
اورنی در واقع یک نوع پارچه حریر است که به عنوان روسری مورد استفاده قرار می گیرد. گل های ریز و درشت بته جقه ای، گل بادامی، انواع پولک و نخ های طلایی و نقره ای در گلدوزی اورنی مورد استفاده قرار می گیرد.
زنان هرمزی اورنی را دور سر و صورت خودشان می پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می سازند که در اطلاح خودشان به آن کول گفته می شود. جالب است بدانید که اورنی به نسبت جلیبل راحتر و ساده تر است اگر چه جلیبل در رنگ های شادتر و زنده تری نظیر سبز، قرمز و نارنجی نیز دوخته می شود.
تمامی اطلاعات سفر را میتوانید از ما بگیرید.